Drugim wezwaniem, którym zwracamy się do Boga, odmawiając Ojcze nasz, są słowa „przyjdź królestwo Twoje” (por. Mt 6,10). Po prośbie, by uświęcone było Jego imię, człowiek wierzący wyraża pragnienie, by jak najszybciej nadeszło Jego królestwo.
Tymi słowami św. Jan Paweł II określił chilijską błogosławioną podczas wynoszenia jej na ołtarze w 1988 roku. Choć zmarła, mając niespełna 13 lat, jej życie było niezwykle owocne.
Nikogo nie trzeba przekonywać, jak ważny jest prawidłowy wzrok. Na co dzień wielu nie zastanawia się nad tym. Myślimy o tym dopiero wówczas, gdy go tracimy, widzimy niewyraźnie, pojawiają się zawroty lub ból głowy mogące być objawem chorób oczu.
Dzieci są naszym skarbem i chcemy zapewnić im jak najlepszy start w życie. Nie jest to jednak łatwe i, podobnie jak w przypadku historii Tobiasza, wiąże się często z różnymi obawami i konfliktami.
Jak zatem budować dobre relacje z dorosłymi dziećmi, wtedy gdy ich decyzje i codzienne wybory budzą naszą dezaprobatę? Czy pouczać? Dawać rady? A może życzliwie wspierać i po prostu być blisko?
Nigdy nie jesteśmy zbyt dorośli, by wyrosnąć z troski i odpowiedzialności. Nigdy nie dojrzejemy także do stanu, w którym cierpienie tłumaczyć będzie brak trwogi o przyszłość naszych bliskich.
Nieraz w naszej codzienności spotyka nas to lub inne doświadczenie, znaczenia którego nie pojmujemy. Nieraz nawet się nie zastanawiamy nad drobnymi wydarzeniami towarzyszącymi nam każdego dnia. Nie wszystko możemy zrozumieć.
Mogłoby się wydawać, że wskutek pandemii wszelkie plany długoterminowe przesuwają się na dalszy plan. Podobne prognozy dotyczyły założenia nowej misji przez zgromadzenie księży sercanów.
Jesteśmy małżeństwem z 25-letnim stażem. Mamy trzech synów. Czynienie znaku błogosławieństwa na ich czołach wpisało się w naszą codzienność.
