Autor: Franciszek

Omówimy dziś piąte błogosławieństwo, które mówi: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7). To błogosławieństwo ma cechę szczególną – jest jedynym, w którym powód i owoc szczęścia są identyczne; jest to miłosierdzie.

Na dzisiejszej audiencji kontynuujemy rozważanie świetlistej drogi do szczęścia, którą Pan obdarzył nas błogosławieństwami, i dochodzimy do czwartego: „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni” (Mt5,6).

W dzisiejszej katechezie napotykamy trzecie z ośmiu błogosławieństw z Ewangelii św. Mateusza: „Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię” (5,5). Używany tutaj termin „cisi” dosłownie oznacza „słodki, grzeczny, łagodny, wolny od przemocy”.

Podjęliśmy drogę błogosławieństw i dzisiaj skupiamy się na drugim: „Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni” (Mt 5,4).

Zaczynamy dzisiaj serię katechez poświęconych błogosławieństwom w Ewangelii św. Mateusza (por. 5,1-11). Tekstowi, który otwiera Kazanie na górze i który oświecił życie wierzących, a także wielu niewierzących.