Mówisz do mnie

Spadającą kroplą

Wiosennego deszczu

Bosy bez żalu

Dotykasz mnie

Gwoździami w krzyżu

Przebitym sercem

Cudem miłości

Patrzysz z drzewa

Pogardą okryty

Na dłonie zatracone

Srebrników pełne

Nasza Matko!

Nasza Matko!

Najukochańsza nasza Boża Matko –
prowadź nas wszystkich
wśród życiowych dróg,
byśmy w codziennym zgiełku tego świata
szli tylko tam,
gdzie widzieć chce nas Bóg!