Kategoria: wiersze czytelników

Wszystkim,
którzy tak żyli,
radością będą słowa
Chrystusa Sędziego:
„Pójdźcie sprawiedliwi…”.

My, którzy znamy tysiące Twoich twarzy:
skrwawionych, obolałych, konających, ścierpniętych,
błagamy Ciebie, idąc do Twoich ołtarzy:
„Pokaż swą twarz nieznaną – zjaw się uśmiechnięty”.

Matko
smutnego oblicza,
zatroskana
o swoje dzieci.

Ta gwiazda nie przygasła, choć oczy ściemniały
i częściej się potykasz w wędrówce dość długiej
ku Betlejem, ku Matce przy Dzieciątku małym,
gdzie nadzieja wśród kolęd przepływa jak strumień.

Z bogactw świata
wybieram MIŁOŚĆ i odwagę, gościnne serca,
gdzie samo dobro i przyjaźń.

Patrząc na Jezusa,
mam przed sobą Świętość.
O! Jakże się wzruszam,
w ciszy rozważam tę miłość.

Człowiekiem jestem.
Mów mi o Bogu wybaczającym,
bo zgrzeszyłam
myślą, mową, uczynkiem, zaniedbaniem
i złością.

Odrzucono dobroć, przyjaźń,
zaufanie – wszystko to, co wiąże się
z tym prostym z Tobą, Panie.