fot. depositphotos.com
„Jest mi smutno, nic mnie nie cieszy, wszystko jest takie przygnębiające, brakuje mi sensu życia…”. Może słyszałeś kiedyś takie zwierzenie przyjaciela lub kogoś z rodziny? Czy to tylko skarga na gorsze samopoczucie jesienią lub zimą? A może to zwykły spadek formy? Czy to już jednak depresja? Kiedy należy skonsultować się z lekarzem? Jaki moment jest dobry, aby rozpocząć leczenie?
Czym jest depresja?
Depresja jest czymś więcej niż zwykłym smutkiem czy gorszym samopoczuciem – jest to choroba, która wymaga leczenia. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznaje tę jednostkę chorobową za główną przyczynę niepełnosprawności i niezdolności do pracy. Wiele osób w ciągu swojego życia doświadcza stanów depresyjnych związanych z różnymi sytuacjami, np. stratą bliskiej osoby, pracy, chorobą, ciążą i połogiem. U niektórych osób może to być sytuacja jednorazowa, częściej jednak choroba ma charakter przewlekły lub nawracający.
Czy depresja to częste zaburzenie?
Depresja należy do najczęstszych zaburzeń psychicznych. Choruje na nią kilkanaście procent ludzi na świecie, około dwukrotnie częściej dotyczy kobiet. W wielu przypadkach diagnoza jest postawiona z opóźnieniem, w innych choroba nie zostaje prawidłowo rozpoznana i leczona. Depresja jest schorzeniem mocno lekceważonym zarówno przez samego pacjenta, jego rodzinę, ale również przez niektórych lekarzy, tymczasem powinna być traktowana poważnie.
Wśród osób narażonych na wystąpienie depresji znajdują się pacjenci cierpiący na przewlekłe (trwające ponad miesiąc): bezsenność, ból, choroby takie jak cukrzyca, choroba niedokrwienna serca, niedoczynność i nadczynność tarczycy, choroby neurologiczne. Ponadto kobiety w okresie poporodowym, osoby nadużywające substancji psychoaktywnych, pacjenci często zgłaszający się do lekarza z powodu niewyjaśnionych objawów somatycznych oraz doświadczający ciężkich, stresujących wydarzeń życiowych mają podwyższone ryzyko depresji.
Objawy
Depresja to choroba, która charakteryzuje się postępującą utratą radości życia, brakiem umiejętności odczuwania przyjemności i radości. Chory ma obniżony nastrój, odczuwa pustkę, może mieć zmienny, drażliwy, trudny do kontrolowania nastrój. Pacjenci zgłaszają trudności w panowaniu nad własnymi emocjami, wybuchy płaczu, impulsywność w zachowaniu.
Choroba ta ogranicza dotychczasową aktywność życiową poprzez stopniową utratę zainteresowań, wzmożoną męczliwość, utratę tzw. energii życiowej, odczuwanie przewlekłego zmęczenia. Chory ma trudności w podejmowaniu czynności i działań.
Depresja to choroba, która charakteryzuje się postępującą utratą radości życia, brakiem umiejętności odczuwania przyjemności i radości.
Pacjenta z depresją charakteryzuje tak zwane „myślenie depresyjne”, lęk oraz poczucie utraty sensu życia, poczucie beznadziejności. Chory jest skłonny do rezygnacji z obranych celów, rozmyśla o śmierci. Myślenie depresyjne polega na negatywnej ocenie historii własnego życia (przeszłości, teraźniejszości, przyszłości) i swojej osoby (utrata poczucia własnej wartości, zaniżona samoocena, poczucie bezwartościowości). Chory może także doświadczać urojeń depresyjnych dotyczących poczucia winy, grzeszności, ubóstwa, braku perspektyw na przyszłość.
Wśród innych mniej charakterystycznych objawów depresji wymienia się zaburzenia koncentracji i uwagi, poczucie pogorszenia pamięci, zaburzenia snu, zmniejszenie apetytu lub jego utratę, spadek libido, zaburzenia miesiączkowania.
Charakterystyczne w typowych postaciach depresji jest również dobowe wahanie samopoczucia. Chory zwykle gorzej czuje się rano, bardzo trudno zacząć mu dzień. Wieczory są czasem lepszego samopoczucia i aktywności.
Kiedy należy się skonsultować z lekarzem?
Nad wizytą u specjalisty trzeba się zastanowić zawsze, kiedy stan zdrowia chorego budzi niepokój jego samego lub osób z jego otoczenia. Również wtedy, kiedy stan depresyjny utrzymuje się 2-4 tygodnie niezależnie od wywołujących je przyczyn wskazana jest konsultacja z psychiatrą. Jeżeli objawy depresji utrzymują się krótko (2-3 dni), ale powtarzają się cyklicznie, np. co miesiąc, wskazana jest wizyta u psychiatry. Pilna konsultacja z lekarzem konieczna jest w przypadku wystąpienia myśli lub tendencji samobójczych. Jeżeli myśli i tendencje są bardzo nasilone, może być konieczna hospitalizacja.
fot. depositphotos.com
Leczenie
Metoda leczenia dobierana jest w zależności od nasilenia objawów, możliwości stosowania terapii u pacjenta oraz jego preferencji. Wśród podstawowych metod terapeutycznych wyróżniamy farmakoterapię (stosowanie leków), psychoterapię i psychoedukację, fototerapię (stosowana w depresji sezonowej), elektrowstrząsy oraz odpowiednią dietę i aktywność fizyczną. Zwykle lekarz w porozumieniu z pacjentem decyduje się na połączenie kliku metod leczenia. Depresję można wyleczyć, jednak należy pamiętać, że jest to długi proces, dlatego tak ważna jest współpraca lekarza z chorym. Dla osiągnięcia lepszego efektu konieczne jest wczesne rozpoczęcie leczenia, a więc szybkie postawienie diagnozy.
Kiedy tęsknota staje się chorobą
Słowo „nostalgia” pochodzi z języka greckiego i jest złożeniem dwóch wyrazów: νόστος (nostos), co oznacza „powrót do domu” lub „powrót”, oraz ἄλγος (algos), oznaczającego „ból” lub „cierpienie”.
Jaki właściwie jest senior?
Sposoby życia starszych są bardzo różne, dlatego na tej podstawie wyróżniono (z dużym uproszczeniem) dwa style funkcjonowania, które są charakterystyczne dla okresu późnej dorosłości.
Żona Lota – ta zapatrzona w przeszłość
Z historią Lota i jego żony spotykamy się na kartach 19. rozdziału Księgi Rodzaju. Bóg chce ukarać grzeszne miasto Sodomę, a równocześnie pragnie ocalić sprawiedliwego Lota, bratanka Abrahama, i jego najbliższą rodzinę.
