Autor: kl. Michał Koźbiał SCJ

Wiele spada dziś na niektórych z nas niezrozumiałych po ludzku wyroków. Często bywa to nieuleczalna choroba, która powoduje, że śmierć wydaje się być jakby na wyciągnięcie ręki. Jak w takiej sytuacji podjąć walkę i nie ulec najczarniejszym wizjom, które odbierają nam siły do niej?

W życiu Kościoła można jednak spotkać osoby, które tę cnotę uzewnętrzniały wobec ludzi i Boga w każdym położeniu, nawet niekorzystnym dla siebie. Jedną z nich była średniowieczna żona, matka, a po śmierci męża i dzieci zakonnica i mistyczka – św. Rita.

Podczas nawet pobieżnego studiowania życiorysu sł. Bożego ks. Josefa Toufara przychodzą na myśl słowa Psalmu 144: „On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny” (144,1). Od dzieciństwa jego losy przepełnione były ciężką pracą i dramatem związanym z utratą najbliższych mu osób.

Barbarzyńska rewolucja hiszpańskiej lewicy miała wymazać chrześcijańską tożsamość Hiszpanii. Zniszczono tysiące dzieł sztuki będących dorobkiem kultury chrześcijańskiej.

Święta była córką rolników, a znaczna część jej życia w głównej mierze związana była z krawiectwem, którym zajmowała się od 15. roku życia, oraz z ciężką pracą na roli.