fot. depositphotos.com
31 grudnia 1980 roku papież Jan Paweł II ogłosił św. Cyryla i Metodego współpatronami Europy. Dają oni wspaniały przykład tego, że tradycje Wschodu i Zachodu mogą się rozpowszechniać z zachowaniem jedności między ludźmi. Ich najważniejszym dziełem ewangelizacyjnym była misja na Wielkich Morawach. Ewangelizowali oni ludy Półwyspu Bałkańskiego i ziemie nad Dunajem, dokonali tłumaczenia świętych ksiąg na język tamtych ludów dla celów katechetycznych i liturgicznych. Są uważani za ojców kultury i piśmiennictwa. Dzięki nim pierwszy zapis języka słowiańskiego pozostaje wciąż podstawowym punktem odniesienia w dziejach literatury chrześcijańskiej.
Cyryl (Konstantyn) przyszedł na świat w 826 bądź 828 roku w Tesalonice, mieście, w którym żył i działał św. Paweł. Był ostatnim dzieckiem z siedmiorga rodzeństwa. Ze względu na to, że był niesamowicie uzdolniony, został wysłany na studia do Konstantynopola. Po ukończeniu studiów przyjął święcenia kapłańskie. Następnie rozpoczął pracę bibliotekarza przy świątyni Hagia Sofia. Jako młody chłopiec, szukając swojej drogi życiowej, udał się do klasztoru nad Bosforem. Po jakimś czasie został wykładowcą filozofii w szkole cesarskiej. W roku 855 udał się na górę Olimp, gdzie wstąpił do klasztoru Polychron w Bitynii.
Metody (Michał) przyszedł na świat pomiędzy 815 a 820 rokiem w Sołuniu i był starszym bratem Cyryla. Był urzędnikiem jednej ze słowiańskich prowincji. W 840 roku postanowił porzucić karierę urzędniczą i wstąpić do klasztoru w Bitynii. Zmienił wówczas chrzcielne imię Michał na Metody i wkrótce potem został igumenem, czyli przełożonym klasztoru Polychron.
Praca ewangelizacyjna Cyryla i Metodego jednała ludzi i dawała im nadzieję w wierze.
Wkład w rozwój Europy
Początki misji braci miały miejsce wśród Chazarów na Krymie. Z misją zawędrowali również do Bułgarii. Cyryl mając predyspozycje do nauk ścisłych, podjął studia w Akademii Konstantynopolitańskiej pod okiem Focjusza i Leona. Z czasem on sam został wykładowcą na tej akademii. Bracia chcąc przygotować się do wyzwań, jakie ich czekały, postanowili uprościć 49-literowy alfabet. Nowa wersja miała ułatwić komunikację tamtejszemu ludowi. Święci wraz ze swoimi uczniami zajmowali się przekładem Pisma Świętego na język staro-cerkiewno-słowiański. Cyryl i Metody bezgranicznie oddali się swojej misji, mając na celu uświadamianie i nauczanie ludu Morawian poprzez stworzenie systemu znaków, który ułatwiłby im przekaz wiary. Mimo trudności, jakie napotykali ze strony kleru frankońskiego, nie poddali się. W roku 868 trafili do Rzymu, gdzie zdobyli zaufanie papieża Hadriana II oraz uznanie i aprobatę dla swojej działalności. Niestety Cyryl nie był w stanie znieść trudu podróży powrotnej z powodu wątłego zdrowia. Zmarł w 869 roku w klasztorze, mając 42 lata. Po śmierci brata Metody, będąc arcybiskupem w Sirmium, podjął decyzję o kontynuowaniu jego działalności. Podążając drogą Cyryla, został oskarżony o herezję i uwięziony na wyspie Reichenau. Gdy papież Jan VIII dowiedział się o tym, postanowił go uwolnić i przyjąć na dwór Świętopełka I. Metody kontynuował swe dzieło jako arcybiskup aż do śmierci, która nastąpiła w 885 roku w wieku 70 lat.
Oddani ewangelizacji
Praca ewangelizacyjna Cyryla i Metodego jednała ludzi i dawała im nadzieję w wierze. Ich działalność okazała się niezwykle ważna dla kultury Słowian, zapoczątkowując rozwój języka i piśmiennictwa. Cyryl i Metody prowadzili swoje misje w Księstwie Wielkomorawskim i na Rusi Kijowskiej. Ich relikwie spoczywają w kościele św. Klemensa w Rzymie. Pozostawili po sobie uczniów, którzy znaleźli azyl w Bułgarii. Jeden z nich opracował uproszczony alfabet, nazwany później od imienia jego mentora cyrylicą.
fot. depositphotos.com
W 1969 roku UNESCO obchodziło na całym świecie 1100 rocznicę śmierci Cyryla, a papież Jan Paweł II ogłosił Cyryla i Metodego patronami Europy. Obaj święci zostali uznani za apostołów Słowian. Ich wspomnienie obchodzone jest 14 lutego. Urodzeni w Tesalonikach święci bracia stali się pierwszymi misjonarzami narodów słowiańskich i przetłumaczyli na język słowiański księgi liturgiczne. Tym samym położyli fundamenty pod literaturę i kulturę słowiańską.
W chrześcijańskiej ikonografii są przedstawiani jako misjonarze ze zwojami pisma z alfabetem słowiańskim, księgą i krzyżem. Można także znaleźć ikony, które przedstawiają świętych ubranych w ornaty Kościoła zachodniego bądź jako biskupów słowiańskich.
Bóg za ciebie walczy
Choć bohater dzisiejszego artykułu został wyniesiony na ołtarze w tym wieku, to żył niespełna 400 lat temu. Był jednym z najwybitniejszych ludzi XVII wieku w Polsce. Nazywano go prorokiem Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej, którego dogmat został ogłoszony przez Kościół dwa wieki później.
„Zdobyty przez Chrystusa”
Droga jego powołania nie była wcale prosta i wygodna. Musiał on przejść przez wiele życiowych zakrętów, aby spotkać w swoim życiu Boga i obdarzyć Go bezgranicznym zaufaniem. Bóg jest jednak łagodny i bardzo cierpliwy.
Hagar znaczy wyrwana z pęt śmierci
Postać Hagar występuje w historii Abrahama. Przypomnijmy, że ten patriarcha Izraela żył 18 wieków przed Chrystusem. Zatem mówimy o postaciach sprzed prawie czterech tysięcy lat!
