Autor: dr Monika Deja

W psychologii uzależnienie określamy jako chorobę, która polega na kompulsywnym, czyli przymusowym zażywaniu danej substancji lub wykonywaniu pewnej czynności pomimo występowania negatywnych konsekwencji takiego zachowania.

Chyba każdy słyszał powiedzenie: „Lepsze znane piekło niż nieznane niebo”. Zawiera ono prawdę o tym, że człowiek nie lubi żadnych większych modyfikacji w swoim życiu, mimo że – jak mawiał grecki filozof Heraklit z Efezu – jedyną stałą rzeczą jest… zmiana.

Czas, kiedy dorosłe już dzieci opuszczają dom rodzinny i usamodzielniają się, nazywamy „fazą pustego gniazda”. Jest to naturalny i ważny etap w życiu każdej rodziny, choć doświadczenie wyprowadzenia się dzieci i założenia przez nie własnej rodziny może być pełne niełatwych, niekiedy sprzecznych ze sobą emocji, które odczuwają matka i ojciec.

W okresie starości ciało człowieka bardzo się zmienia. Na zewnątrz dostrzegamy pojawiające się zmarszczki, siwe włosy, plamy starcze na skórze, drżące ręce. Ale również wnętrze organizmu podlega szeregowi przemian – następuje spowolnienie procesów fizjologicznych, co skutkuje obniżoną sprawnością fizyczną, męczliwością, większą zapadalnością na różne choroby.

Badania prowadzone na gruncie psychologii i socjologii pokazują, że seniorzy są najbardziej religijną grupą wiekową. Ponadto osoby starsze częściej niż młodsze podkreślają, że wiara i religijność odgrywają w ich życiu ogromną rolę.