fot. depositphotos.com

W zgiełku ulicy nie słyszę Cię czasem,
wiem, jesteś wszędzie, nawet w zgiełku miasta,
choć Cię nie widzę, wiara w sercu moim
jak silne drzewo po stokroć wyrasta.

Spraw, aby dębem była albo polną gruszą,
która się zgięła, lecz się nie złamała,
krucha, zwątpienia porośnięta mchem,
bez Twej opieki słaba jest i mała.

Niechaj mej wiary aniołowie strzegą.
Wiem, że nie zgasisz wątłych płomieni,
to, co umiera w sercu moim wskrzeszaj,
łanu pszenicy w kąkol nie zamienisz.

Nasza Matko!

Nasza Matko!

Najukochańsza nasza Boża Matko –
prowadź nas wszystkich
wśród życiowych dróg,
byśmy w codziennym zgiełku tego świata
szli tylko tam,
gdzie widzieć chce nas Bóg!