Kategoria: żyć jak święci

Alkoholizm jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej tragicznych uzależnień. Niszczy dosłownie wszystko, co napotyka na swojej drodze: zdrowie fizyczne i psychiczne, relacje z innymi, miłość między ludźmi.

Ksiądz Franciszek Blachnicki urodził się 24 marca 1921 roku w Rybniku jako siódme dziecko Józefa i Marii. Jego dzieciństwo naznaczone było dramatycznymi wydarzeniami, dzięki którym objawiała się Boża opatrzność.

Historie rodziców doświadczonych utratą własnych dzieci kojarzą nam się często z ogromną niesprawiedliwością. Ból i rozgoryczenie, które im towarzyszą, trudno sobie wyobrazić tym, którzy takiej straty nie przeżyli. Na przestrzeni dziejów Kościoła możemy niejednokrotnie dostrzec świętych, którzy zostali dotknięci takim cierpieniem.

„Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie, mówię Panu: «Ty jesteś Panem moim»” (Ps 16,1-2). Powyższe słowa Psalmu 16. odśpiewywano podczas beatyfikacji 17-letniej Karoliny Kózkówny, mającej miejsce 10 czerwca 1987 roku w czasie trzeciej pielgrzymki św. Jana Pawła II do ojczyzny.

Święta Katarzyna znana jest głównie dzięki wizji czyśćca, spisanej w Traktacie o czyśćcu przez jej przyjaciela i spowiednika ks. Cattaneo Marabotto.

Wiele spada dziś na niektórych z nas niezrozumiałych po ludzku wyroków. Często bywa to nieuleczalna choroba, która powoduje, że śmierć wydaje się być jakby na wyciągnięcie ręki. Jak w takiej sytuacji podjąć walkę i nie ulec najczarniejszym wizjom, które odbierają nam siły do niej?

W życiu Kościoła można jednak spotkać osoby, które tę cnotę uzewnętrzniały wobec ludzi i Boga w każdym położeniu, nawet niekorzystnym dla siebie. Jedną z nich była średniowieczna żona, matka, a po śmierci męża i dzieci zakonnica i mistyczka – św. Rita.

Podczas nawet pobieżnego studiowania życiorysu sł. Bożego ks. Josefa Toufara przychodzą na myśl słowa Psalmu 144: „On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny” (144,1). Od dzieciństwa jego losy przepełnione były ciężką pracą i dramatem związanym z utratą najbliższych mu osób.

Barbarzyńska rewolucja hiszpańskiej lewicy miała wymazać chrześcijańską tożsamość Hiszpanii. Zniszczono tysiące dzieł sztuki będących dorobkiem kultury chrześcijańskiej.