Życie świętej rodziny w Nazarecie dokładnie pokazuje, jaka miłość powinna budować rodzinę – jest to miłość Boga. Święty Paweł w Liście do Efezjan podając zasady życia domowego, wskazuje na ten sam wzniosły wzór dla małżonków.
Jesteśmy małżeństwem od 26 lat, mamy czwórkę dzieci. W maju 2013 roku nagle w wieku 37 lat zmarła siostra mojego męża na skutek pęknięcia tętniaka mózgu. Wydarzenie to było bolesne i wstrząsające, po którym wraz z mężem postanowiliśmy się zbadać.
Małżeństwo może być piękne i ubogacające na każdym etapie jego trwania. Początki to zakochanie, entuzjazm, budowanie tożsamości małżeńskiej. Pojawienie się pierwszego dziecka otwiera nowy rozdział w życiu małżeńskim.
Spacerując po szpitalnych salach w poszukiwaniu osób, które chciałyby podzielić się ze mną świadectwem na temat budowania swojej relacji ze współmałżonkiem, łudziłem się, że odnajdę tam ślady nieskazitelnych małżeństw, bez cieni i zmarszczek.
Drodzy przyjaciele! Cieszę się, że mogę was spotkać w tej historycznej prokatedrze Najświętszej Maryi Panny, która przez lata była świadkiem niezliczonych celebracji sakramentu małżeństwa.
Jan Paweł II wskazuje drogę realizacji tej wdzięczności – sprawowanie sakramentu małżeństwa. To sprawowanie nie może jednak skończyć się w momencie ślubu. Musi być ono kontynuowane w tym, co następuje po ślubie – wspólnym budowaniu rodziny.
Badania profilaktyczne to diagnostyka opierająca się na systematycznym wykonywaniu badań kontrolnych, w celu jak najszybszego wykrycia chorób. Badania wykonuje się regularnie, zależnie od wieku pacjenta.
Sakrament małżeństwa pięknie opisuje św. Paweł Apostoł, zwracając uwagę na to, że jest on odwzorowaniem miłości Chrystusa do Kościoła, a przez to także drogą do wzajemnego uświęcenia małżonków.
Wspólne życie mężczyzny i kobiety, którzy razem pragną dobra dla siebie i decydują się wychować dzieci, wymaga wiele wysiłku. Są miejsca na świecie, gdzie żyją rodziny, będące w sytuacji wymagającej nieco więcej zgody na różnorodność.
